Ömrün geçmeden, ecel sana erişmeden, niçin halk olunduğunu düşün ve o kapıya yapış. O kapı, bir kapanırsa bir daha açılmaz. Yaşı kemâle eren kimse, yaşlandıkça şehveti artar, arzuları çoğalır amma istediklerini yapmaya kâdir olamaz. Kâdir olsa bile, artık hevâ ve hevesâtı terketmeli, sabır ve şükürle ölümü ve kabir azâbını düşünmelidir. Bir gün Rabbinin huzûruna çıkacağını, yaptığı fenâlıklardan ve isyânlardan dolayı sorulacağını, azâba ve ıkâba dûçâr olacağını dâimâ hatırlamalı, Hakk'a rücû' etmeli ve tövbeye gelmelidir.
Yaşlandığı halde bir türlü uslanamayan, tövbe edemeyen ve fakat yaşlılığı dolayısıyla kötülüklere de kâdir olamayan kimsenin kötülükden elini eteğini çekmesine sabır ve ferâgat denilemez ve artık kötülük yapmaması da tövbe addedilemez. Kötülükler seni bırakmadan, sen kötülükleri bırak! Sıhhatine zarar verdiği için içkiyi bırakan kişi, içkiyi terketmiş olmaz. Zîrâ, içki onu terketmiştir. Artık kötülük yapmağa gücü yetmediğinden dolayı, kötülükleri terkeden de kötülüğü terketmiş değildir, bilakis kötülük onu terketmiştir.
Asıl cihad, nefs ü hevânın isteklerine karşı gelmek, nefsinin isteklerinin zıddını yapmak, nefsine kul olmakdan kurtulup Rabbine kul olmaktır. Kul olmakla da kalmamalı, kullukda sebât etmelidir. Allahu Teâlânın varlığına îmân eden, Rabbini kendinde bulan, Hakk'ın boyası ile boyanan kimselerin, dünyâları da ahiretleri de ma'mûr olur.
Allaha kul olan gönülden ırmaz
Allah da o kulu dergâhdan sürmez
Muhammed ümmeti tamuya girmez
Giren ol Allah'ı anmayanlardır
0 yorum:
Yorum Gönder