قَالَ رَسُولُ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ: أَلَا أُخْبِرُكُمْ بِأَيْسَرِ الْعِبَادَةِ وَأَهْوَنِهَا عَلَى الْبَدَنِ اَلصَّمْتُ وَحُسْنُ الْخُلُقِ. (فيض)
رسول الله أفندمز ( صلى الله عليه وسلم ) ،" عبادتين أك قولاى و بدنه أك حفيف اولاننى سزه حبر وره يممى ؟ صوصمق ( فايداسز قونوشما مق ) و كوزل آخلاقدر ."
Resûlullah Efendimiz sallallâhü aleyhi ve sellem buyurdular: “İbâdetin en kolay ve bedene en hafif olanını size haber vereyim mi? Susmak (faydasız konuşmamak) ve güzel ahlâktır.”
(Feyzü’l-Kadîr)
Hicrî: 28 Recep 1440 Fazilet Takvimi
MÜMİN AZ KONUŞUR ÇOK AMEL İŞLER
Tâbiînden Atâ bin Ebû Rebâh (rahimehullah) şöyle dedi:
“Evladım, sizden önceki zâtlar boş sözü çirkin görürlerdi. Hazret-i Allâh’ın kitabını okumaktan, iyiliği emredip kötülükten nehyetmekten ve yaşaması için muhakkak söylenmesi îcâb eden sözlerden başka bütün sözleri boş söz olarak kabul ederlerdi. Sizler önünüze amel defteriniz açıldığında, günün tamamında içerisini, dünyaya ve âhirete faydası olmayan boş şeylerle doldurmuş olduğunuzu görmekten utanmaz mısınız?”
Âbid ve zâhid zâtlardan İbrahim Teymî (rahimehullah) dedi ki: “Bana, Rebi’ bin Haysem ile yirmi sene arkadaşlık yapanlar, ondan kendisinin ayıplanacağı bir kelimesini işitmediklerini söylediler.”
İmam Evzâî (rah.): “Mümin, az konuşur, çok amel eder. Münâfık ise çok konuşur, az amel eder.” buyurmuştur.
Lokman Hekim Hazretleri oğluna şöyle nasihatte bulundu: “Ey oğul! Kötü kimselerle arkadaş olan selâmet bulamaz, kötü yerlere giden kötülükle itham olunur, diline sahip olamayan da pişman olur.”
Lokman Hekim Hazretlerine: “Şu gördüğümüz derecelere nasıl eriştiniz?” diye sordular. O da: “Doğru konuşmak, emâneti sâhibine vermek ve mâlâyânîyi terk etmekle” diye cevap vermiştir.
Âlim ve Kâdı olan Yahya bin Eksem (rah.) dedi ki: “Bir kimsenin sözü doğru olursa, bunun eseri diğer amellerinde de görülür; bir kimsenin sözü fasit olursa, bunun eseri de diğer amellerinde görülür.”
Hasan-ı Basrî Hazretlerinden şöyle nakledilir: “Hikmet sahibinin dili, kalbinin arkasındadır. Bir şey söyleyeceği zaman kalbine danışır. Şayet lehine olacak ise söyler, aleyhine olacak ise söylemez.”
Fakîh Ebu’l-Leys Semerkandî (rahimehullah) dedi ki:
“Zâhit zâtlar hep böyle yaparlar, onlar dilini tutmak hususunda kendilerini zorlarlar ve daha dünyada iken nefislerini hesaba çekerlerdi. İşte Müslümanın da âhirette hesaba çekilmeden önce kendini böyle hesaba çekmesi gerektir. Çünkü dünya hesabı âhiret hesabından; dünyada dili muhafaza etmek âhiret pişmanlığından çok daha kolaydır.”
“Evladım, sizden önceki zâtlar boş sözü çirkin görürlerdi. Hazret-i Allâh’ın kitabını okumaktan, iyiliği emredip kötülükten nehyetmekten ve yaşaması için muhakkak söylenmesi îcâb eden sözlerden başka bütün sözleri boş söz olarak kabul ederlerdi. Sizler önünüze amel defteriniz açıldığında, günün tamamında içerisini, dünyaya ve âhirete faydası olmayan boş şeylerle doldurmuş olduğunuzu görmekten utanmaz mısınız?”
Âbid ve zâhid zâtlardan İbrahim Teymî (rahimehullah) dedi ki: “Bana, Rebi’ bin Haysem ile yirmi sene arkadaşlık yapanlar, ondan kendisinin ayıplanacağı bir kelimesini işitmediklerini söylediler.”
İmam Evzâî (rah.): “Mümin, az konuşur, çok amel eder. Münâfık ise çok konuşur, az amel eder.” buyurmuştur.
Lokman Hekim Hazretleri oğluna şöyle nasihatte bulundu: “Ey oğul! Kötü kimselerle arkadaş olan selâmet bulamaz, kötü yerlere giden kötülükle itham olunur, diline sahip olamayan da pişman olur.”
Lokman Hekim Hazretlerine: “Şu gördüğümüz derecelere nasıl eriştiniz?” diye sordular. O da: “Doğru konuşmak, emâneti sâhibine vermek ve mâlâyânîyi terk etmekle” diye cevap vermiştir.
Âlim ve Kâdı olan Yahya bin Eksem (rah.) dedi ki: “Bir kimsenin sözü doğru olursa, bunun eseri diğer amellerinde de görülür; bir kimsenin sözü fasit olursa, bunun eseri de diğer amellerinde görülür.”
Hasan-ı Basrî Hazretlerinden şöyle nakledilir: “Hikmet sahibinin dili, kalbinin arkasındadır. Bir şey söyleyeceği zaman kalbine danışır. Şayet lehine olacak ise söyler, aleyhine olacak ise söylemez.”
Fakîh Ebu’l-Leys Semerkandî (rahimehullah) dedi ki:
“Zâhit zâtlar hep böyle yaparlar, onlar dilini tutmak hususunda kendilerini zorlarlar ve daha dünyada iken nefislerini hesaba çekerlerdi. İşte Müslümanın da âhirette hesaba çekilmeden önce kendini böyle hesaba çekmesi gerektir. Çünkü dünya hesabı âhiret hesabından; dünyada dili muhafaza etmek âhiret pişmanlığından çok daha kolaydır.”
(Tenbîhü’l-Gâfilîn)
Hicrî: 28 Recep 1440 Fazilet Takvimi
